مي‌خواهم مطالعه كنم

شهيد نوروزعلي اكبري

كم سواد بود، ولي به مطالعه علاقة زيادي داشت. يك اتاق در طبقة بالا داشتيم. مي‌رفت آن‌جا و مشغول مطالعه مي‌شد. مي‌گفت: «بچه‌ها را نگذاريد بيايند بالا، مي‌خواهم مطالعه كنم.»

مي‌گفتم: «پس كي مي‌خواهي به بچه‌هايت برسي؟ آنها حقي ندارند؟ يا دنبال كار مردمي مي‌روي و يا مي‌خواهي كتاب بخواني.»

نگاهي به من مي‌كرد و مي‌گفت: «ببخشيد! دلم مي‌خواهد اين كتابها را بخوانم، همة زحمتهاي من گردن شماست.»[1]