چرا فتنه بزرگتر از قتل است؟
خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم، در اهمیت و بزرگی و خسارت فتنه میفرماید: الْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ(سوره بقره، آیه 217)
معنا و مصداقهای فتنه بخوبی نشان میدهند که حقیقتاً فتنه از هر جهت بزرگتر و مهمتر از قتل است و لذا مسلمانان و مؤمنان در قبال آن، بایستی با هوشیاری بیشتر عمل نمایند.
معنایی که در این آیه از فتنه مورد نظر است به معنای گول زدن فریب دادن، حق را بر انسان مشتبه کردن، باطل را به صورت حق جلوه دادن است و در چنین مواردی عمدتاً منافقین مورد نظرند که دست به فتنهانگیزی میزنند.
علی علیهم السلام در بیان رسایی، فتنه اینگونه تبیین میفرمایند:
اگر باطل با حق مخلوط نمیشد، بر طالبان حق پوشیده نمیماند. و اگر حق، از باطل جدا و خالص میگشت، زبان دشمنان قطع میگردید. اما قسمتی از حق و قسمتی از باطل را میگیرند و به هم میآمیزند. آنجاست که شیطان بر دوستان خود چیره میگردد و تنها آنها که مشمول رحمت پروردگارند نجات مییابند. (نهجالبلاغه، خطبه 50).
پوشاندن لباس حق بر باطل و باطل جلوه دادن حق، همان فضای غبارآلودی است که دشمنان اسلام و منافقین جامعه اسلامی بوجود میآورند تا مردم را از دین ناب و رهبری الهی جدا کنند و شکار دنیای خود سازند.
آیتالله دستغیب در کتاب گناهان کبیره به موارد مهمی از فتنهانگسزی اشاره میکنند از جمله جدایی انداختن و ایجاد اختلاف بین جمعی که با هم یکدست و یک جهت متوجه خدا و یاد پیغمبر و امام هستند، ایشان همچنین جاسوسی کردن برای حکّام و ظلمه را از مصادیق فتنه و فتنهانگیزی دانستهاند. (گناهان کبیره، صص 517 و520).
وقتی عمروعاص دستور میدهد قرآنها را بر نیزه کنند، امر بر یاران امام علی علیهم السلام، که تا خیمهگاه معاویه پیش تاخته بودند، مشتبه میسازد و سرنوشت یک امت را برای تاریخی طولانی جابهجا میکند؛ یا آن گاه که طلحه و زبیر، صحابیان پیامبر اکرم صلالله علیه، در گرداگرد عایشه جمع شده و جنگ جمل را بر علیه امام علی علیهم السلام سامان میدهند، و شقاق بین امت را طراحی میکنند؛ این خسارت را با چه چیزی میتوان مقایسه کرد؟ بزرگتر از این فاجعه و خسارت و حسرت چه رویدادی را میتوان شناخت؟ اینجاست که خداوند با همه رحمانیت و رحیمیت خود با وجود اینکه رحمت را بر خود مقرر داشته است، در دو جای قرآن کریم دستور میدهد: مقاتله و مبارزه کنید با فتنهانگیزان تا فتنه نباشد و دین تماماً و فقط برای خدا باشد. ( سوره بقره، آیه 193 و سوره انفال، آیه 39).
بنابراین ناخالصی در دین، تعبیر و تأویل و تفسیرهای آلوده به هوا و هوس و مطامع دنیوی و شهوات، بزرگترین سدّ و مانع در راه عبودیت مردم و اخلاص آنان در مسیر کمال و رسیدن به جنّات خداوند است و لذا بایستی دستهای فتنهگر قطع شوند، شناخت فتنهگران و راههای ایجاد فتنه و نحوه برخورد با آنان، بصیرتی است که لازمه مبارزه با این گروههاست. (برگرفته از مقدمه کتاب وظایف در شرایط فتنه، منتشره موسسه فرهنگی هنری قدرولایت)