پدیده اربعین و اتفاقاتی که می‌افتد. چیدنی‌هایی از راهپیمایی اربعین 98

 

پدیده اربعین و اتفاقاتی که می‌افتد

چیدنی‌هائی از دلدادگی‌ها در راهپیمائی اربعین 98

 

  اربعین و راهپیمائی عظیم و شگفت انگیز آن، پدیده‌ای مبارک در قرن افول ابر قدرت غرب و شکست لیبرال دموکراسی در عرصة عمل است. پدیده ای که دست آوردها و اتفاقات بزرگی را رقم می‌زند که می‌توانند زمینه‌های نهائی را برای ظهور منجی عالم حضرت مهدی(عج) فراهم سازند. آنچه در این نوشتار که در پی راهپیمائی اربعین 98 در ذهن یک قطره از دریای این رهروان آمده است، هدیه به ساحت آنانی است که امسال بخاطر محدودیت‌های ویروس منحوس کرونا نتوانستند به سوی کعبة عشق راه بسپارند ولی دلشان در حریم قدسی آن کعبة عشق، دلدادگی می‌کند و «لبیک یا حسین» سر می‌دهند.

1- در راهپیمائی اربعین:

- می‌بینی و می‌فهمی چگونه حیرت ضلالت به حیرت هدایت تبدیل شده است.

- می‌بینی و می‌فهمی کلمات کلیدی و مانده در عمق تاریخ امام حسین(ع) همچون «هیهات مناالذّله» «لایبایعنی مثلی به مثل یزید» را.

- می‌بینی و می‌فهمی تجلی «انا من حسین» پیامبر اعظم را که چگونه سید الشهداء(ع) اسلام و یاد و راه نبی مکرم را این‌گونه عظمت و اعتلا بخشیده است.

- می‌بینی و می‌فهمی جمله زینب کبرا(س) را که «ما رأیت الّاجمیلا» هم در حادثه عاشورا و عاشقانه‌ترین صحنه‌های آن و هم در نگاه به عمق تاریخ و دیدن شور و شعور حسینی بعد از قرن های امروز را.

- می‌بینی و می‌فهمی که چگونه گریه های بر حسین(ع) سیلاب ویرانگر می شود برای مستکبران و اشرار عالم و تکرار می‌شود برای تو تجربة پیروزی در منطقه حساس و مهم غرب آسیا و نابودی داعش و ان شاءالله صهیونیسم.

- می‌بینی و می‌فهمی که چگونه می توان از شرمساری جمله امام حسین (ع)، «کیست مرا یاری کند؟» که بر گردة هر انسانی در تاریخ سنگینی می‌کرد، آزاد شد و ادای  دیِن کرد.

- می‌بینی و می‌فهمی که چگونه می توان حب حسین را به محور وحدت و به قدمهای استوار و مقاومت تبدیل کرد.

- می‌بینی و می‌فهمی که چگونه می‌توان زمینه ساز ظهور حضرت مهدی(عج) شد و قدرت‌های شیطانی را تسلیم امید و انتظار واقعی کرد.

- می‌بینی و می‌فهمی که بصیرت چه گوهر گران‌بهایی در سلامت اعتقادی و فکری و سیاسی است و چگونه تحلیل و فهم صحیح، اقدام به‌موقع و مقاومت، مانع تکرار حوادث تلخ و غم‌بار کربلا می‌شود.

- می‌بینی و می‌فهمی که دشمن با رژیم دست‌نشانده پهلوی، چرا و چقدر کوشید تا مجالس عزا را از محتوا تهی کند و شور و شعور حسینی را از ملت بگیرد امّا آتش این شور از زیر خاکستر بیرون زدو بساط آنان را سوزاند و شعور حسینی را علنی و آشکار کرد.

- می‌بینی و می‌فهمی که دشمنان جهانی اسلام، چگونه بین ملت‌های مسلمان فاصله انداخته‌اند تا از تفرقه آنها به نفع خود استفاده کنند و وقتی به‌هم می‌رسند چه عظمتی می‌آفرینند.

- می‌بینی و می‌فهمی که دشمنان، منابع کشورهای اسلامی را چگونه تاراج کرده‌اند تا خود را پیشرفته و آباد کنند و این کشورها را فقیر و عقب افتاده نگه‌دارند.

- می‌بینی و می‌فهمی که چگونه ملت‌های اسلامی با فرهنگ غنی و مشترکات مهم و پر تعداد، این‌همه سال از هم گسسته و دور و بی‌خبر بودند و به ترفند دشمنان در غفلت مسلمانان پی می‌بری.

- می‌بینی و می‌فهمی که چقدر در میان ملت‌های مسلمان، آداب و رسوم بیگانه با اسلام ترویج شده و چرا دشمنان از ندای امت واحد و سبک زندگی اسلامی در هراسند.

- می‌بینی و می‌فهمی که طواغیت وابسته به استکبار جهانی، چطور ملت‌های خود را در بند کرده و مانع آزادی و ارتباط و اجتماع آنها شده‌اند.

- می‌بینی و می‌فهمی که نتیجه مبارزه با طاغوت، ایمان باالله است و خروج از وادی ظلمت به سرزمین نور و روشنایی و این وعده الهی، حق است.

- می‌بینی و می‌فهمی که هر اسلامی که حُبّ حسین (ع) در آن نباشد، پوسته اسلام را دارد و قابل جمع و وحدت نیست «حب الحسین یجمعنا». ولایت اسلامی چون نخ تسبیح همة دانه‌ها یعنی ملت‌های مسلمان را جمع می‌کند.

- می‌بینی و می‌فهمی که انقلاب اسلامی چه دستاوردهای عظیمی داشته و دارد و چگونه یاد و عزای حسین علیه السلام بُن مایه و اساس انقلاب و پیروزی و تداوم آن است.

- می‌بینی و می‌فهمی که چرا همه طواغیت عالم از طرح شدن معارف توحیدی و اسلام ناب و راه ولایت می‌هراسند و با همه توان از آن جلوگیری کرده و می‌کنند.

- می‌بینی و می‌فهمی که چرا سران سرمایه‌داری غرب، اسلام هراسی را با همه وجود دنبال می‌کنند تا از گرایش و کشش مردم به اسلام جلوگیری نمایند.

- می‌بینی و می‌فهمی که چرا غرب وحشی، توهین به اسلام، قرآن و پیامبر اعظم را آزادی می‌نامد و از اهانت‌کنندگان با همه وجود حفاظت می‌نماید.

 

2- در راهپیمائی اربعین برای ظهور، یاد می گیری:

-  یاد می‌گیری زیست برادرانه با همسایه‌ها، با هم عقیده‌ها، با انسان‌ها، با ندار و دارا را.

- یاد می‌گیری تحمل سختی‌ها برای عشق و رسیدن به معشوق را.

- یاد می‌گیری از خودگذشتگی و به دیگران پرداختن را، ایثار و دیگران را برخود ترجیح دادن را.

- یاد می‌گیری ایثار مال را، که هر چه داری برای خدا و برای مسافران راه خداست.

- یاد می‌گیری اعتلای خوبی‌ها و پاسداری از ارزش‌ها را با همه وجود.

-  یاد می‌گیری تن دادن به هر کاری که در راه اوست و کوچک نشمردن خدمت در راه خدا را

- یاد می‌گیری گذشت از منیّت‌ها و نشان‌ها و حزب و گروه‌ها و حل شدن در جمعیت و جمع‌ها و مردم را.

- یاد می‌گیری پیوند دادن شعور و صفای جان و باطن و قلب با ظاهر و شعار و اعضا و جوارح را.

- یاد می‌گیری در مسیر کاروان اسیران رفتن و جاپای جای اسیران عشق گذاشتن را.

- یاد می‌گیری فراغت از جنسیت و بزرگ و کوچکی قد و وزن و ثروت در راه حق را.

- یاد می‌گیری راه غلبه بر دشمنان مستکبر و صهیونیسم با اتحاد و همدلی را.

- یاد می‌گیری تأمین حفظ و امنیت بین المللی برای همه نژادها و ادیان در زیر پرچم جهانی اسلام را.

- یاد می‌گیری رعایت حقوق انسان‌ها و عزتمداری همگانی در تمدن نوین اسلام را.

- یاد می‌گیری امر به معروف و نهی از منکر و جایگاه آن در حفظ سنت‌های الهی و زیبایی‌های بشر را.

- یاد می‌گیری آزادگی در کنار دین‌داری، عدالت در کنار مساوات و محبت در کنار مدارا را.

- یاد می‌گیری احساس آشنایی در کشوری دیگر و با مردمانی از کشورهای دیگر را بدون هیچ حس غریبی را.

- یاد می‌گیری که تغییر کنی و از همه آداب و عادات ناپسند هجرت کنی.

- یاد می‌گیری که چگونه قطره‌ای شوی از اقیانوس حقیقت.

 - یاد می‌گیری که به علائق «نه» بگویی و به حسین «لبیک».

 

3- گزیده هائی در وصف راهپیمایان اربعین حسینی:

- خستگی را خسته کردن

- زخم‌های پا را زخم کردن

- فاصله‌ها را کمتر و کمتر کردن

- پای را بر جای پای اهلبیت گذاشتن

- همه دنیا را در یک کوله پشتی جای دادن

- همه رنگ‌ها را به بی‌رنگی بدل کردن

- بی‌رنگی را به رنگ خدا جلا دادن

- عاشقی را به مجنون آموختن

- هستی خود را در یک سینی تقدیم دوست کردن

- کوچک و بزرگ در کنارهم بودن

- زن و مرد در یک مسیر بودن

- بزرگی به قد و وزن و جنس وابسته نبودن

- لبخند و محبت را نثار دوستان کردن

- کمبودها و خستگی‌ها را به‌جان خریدن و پنهان کردن

- از دیگران گفتن و خود را ندیدن

- دیگران را برتر و عاشق‌تر از خود دیدن

- از خود وگذشته خود دل کندن

- به آینده نگاه امیدوارانه و پیروزمندانه داشتن

- بزرگی خدا و صدق وعده او را به چشم سر دیدن و به دل تصدیق کردن

- از نیازهای خود گذشتن و به نیاز دیگران اندیشیدن