رزمندگان دفاع مقدس در فراز و نشيب‌هاي زندگاني خود، اعم از زماني كه در جبهه بودند و در ميان دوستان و چه زماني كه در اجتماع و خانواده بودند، نسبت به موضوعات مختلف و بويژه در مسائل انقلاب و ولايت و معرفت، حرفهايي زده‌اند كه شنيدن آنها، بزرگي و حضور ذهن و درك وسيع آنان را نشان ميدهد. تمام حرفهاي رزمندگان، آن چيزي نيست كه در وصيتنامه‌هاي آنان منعكس شده است، بلكه در حلقه‌هاي دوستانه و روابط خود با ديگران، صحبتهايي داشته‌اند كه حقيقتاً شنيدني و آموزنده و راهگشاست