نماد اعتماد الکترونیکی
گروه موضوعی
جهاد کتابخوانی
ورود کاربر
خلاصه آمار وبسایت
حدیث روز
«أُوصيكُمْ بِتَقْوَى اللّهِ وَ أُحَذِّرَكُمْ أَيّامَهُ... فَبادِرُوا بِصِحَّةِ الاَْجْسامِ فى مُدَّةِ الاَْعْمارِ... فَإِيّاكَ أَنْ تَكُونَ مِمَّنْ يَخافُ عَلَى الْعِبادِ مِنْ ذُنُوبِهِمْ وَ يَأْمَنَ العُقُوبَةَ مِنْ ذَنْبِهِ»
اى مردم! شما را به تقواى الهى سفارش مى‌كنم و از (گناه كردن) در ايّامش برحذر مى‌دارم... در مدّت عمر به سلامت و تندرستى جسم پيشى گيريد... و از كسانى مباشيد كه بر گناه بندگان بيم دارند و خود از عقوبت گناه خويش آسوده خاطرند!
امام حسین (ع)
گريه بامعنا
علامه امينى از همان دوران تحصيل علاقه فراوانى به مطالعه قرآن و نهج‌البلاغه داشت. وى اين دو كتاب را بارها مطالعه كرده و در معانى آن دقيق شده بود. گاهى در مطالعه اين كتاب‌ها مى‌گريست و نم‌نم اشك بر گونه‌هايش جارى مى‌شد.
پدرش كتاب «الارشاد» شيخ مفيد را مبناى تدريس قرار داده بود و بعد از اتمام هر فصل به تحليل روش ائمه در طى دوران خلفاى اموى و عباسى مى‌پرداخت.[1]