بیان برخی حقایق و اتفاقات از زبان حیوانات و بعضاً اشیاء، امری بدیعی و روشی آمورنده است. کلیله و دمنه با همین روش به داخل بسیاری از خانه‌ها راه یافت و تجربه‌ها و آموزش‌های خوبی را بیان کرد.

در این روایت تاریخی مستند، از زبان دوعصا که یکی متعلق به یک سید مبارز و ظلم ستیز مردمی و دیگری متعلق به یک پادشاه حیله‌گر و خشن است، اتفاقات روزگار حساسی که بر ایران و ایرانی گذشته را می‌شنویم. محور این اتفاقات در مقطعی از تاریخ، همین دو مردند که عصاهای متعلق به این دو، در کشاکش وقایع که گاه در کنار هم هستند و گاه دور از هم قرار داشتند. این وقایع را به عنوان راز با هم در میان می‌گذارند.

اتفاقات شنیدنی است. عین واقعیت است. مستند است. بخشی از تاریخ ماست. بخشی که دشمنان این ملت درصدد تحریف و جابجایی آن هستند. نجاست‌ها را می‌خواهند پاک جلوه دهند و پاک‌ها را می‌خواهند زشت بسازند. این دوعصا با روایتگری لحظه‌هایی که شاهد بودند مانع این تحریف بزرگ و دزدیدن حافظه تاریخی ملت ایران می‌شوند. این شما و این روایت دوعصا از رازهای بزرگ تاریخ معاصر ایران.