مطالعه من تاكنون قطع نشده است
آن زمان كه رئيسجمهور بودم، يك ماه و نيم، دو بار نوبت من بود كه به نماز جمعه بروم. من براى هر نماز جمعه، گاهى پنج ساعت مطالعه مىكردم. پنج ساعت كه مىگويم، احتياط مىكنم، وگرنه شش ساعت هم اتفاق افتاد مطالعه كنم.
البته دو، سه سال در كوران انقلاب از درس و بحث و ارتباط با كتاب و نگارش، منقطع بودم. امّا مطالعات بنده ـ چه مطالعات علمى، چه مطالعات تاريخى و چه مطالعات غيرعلمى ـ از اواخر سال اوّل يا اوايل سال دوم رياستجمهورى تاكنون قطع نشده است. ما فضولِ اوقات، زياد داريم. البته فضول هم نبايد گفت. آن وقتى را كه انسان صرف مطالعات مىكند، نبايد فضولِ اوقات فرض كرد؛ بايد برايش زمان گذاشت.[1]