ما با كتاب مى‌خوابيم

 

در منزلِ خود من، همه افراد بدون استثناء، هرشب در حال مطالعه خوابشان مى‌برد. خودِ من هم همين جورم. نه اينكه حالا وسط مطالعه خوابم ببرد. مطالعه مى‌كنم تا خوابم مى‌آيد، كتاب را كنار مى‌گذارم و مى‌خوابم. همه افراد خانه ما، وقتى مى‌خواهند بخوابند، حتمآ يك كتاب پهلوى دستشان است. من فكر مى‌كنم كه همه خانواده‌هاى ايرانى بايد اين‌گونه باشند. توقّع من، اين است. بايد پدر و مادرها، بچّه‌ها را از اوّل، با كتاب محشور و مأنوس كنند. حتى بچّه‌هاى كوچك، بايد با كتاب انس پيدا كنند.[1]



[1] جويبار دائمي، ص 40.