آشنايي با كتاب سبك زندگي اسلامي(4) تنبلي اجتماعي مانع اساسي در پيشرفت ملي

1- مشخصات

قطع: رقعي

جلد: شميز

سال انتشار: چاپ اول 1395

تعداد صفحات:180 صفحه

قيمت: 6000 تومان

موضوع: فرهنگي اجتماعي

2- علل و انگيزه تدوين كتاب

در راستاي تبيين سبك زندگي اسلامي كه رهبر معظم انقلاب اسلامي در خراسان شمالي و در ديدار با جوانان در سال 1391 مطرح كردند، اين كتاب تأليف شده است. در اين كتاب با اسناد اثبات شده است كه:

اولاً: تنبلي اجتماعي يك بيماري بومي بين المللي است.

ثانياً: اين بيماري توسط سران سلطه‌گر كشورهاي غربي بمنظور به سلطه درآوردن كشورهاي اسلامي و ديگر ملتها منجمله ملت خودشان است، كه با برنامه ريزيهاي حساب شده استعماري و استثماري مقاصد شوم خود را دنبال مي‌كنند.

ثالثاً: از آن‌جايي‌كه آموزه‌هاي اسلام در قرآن كريم و سيره نظري و عملي معصومين (عليهم السلام) بشدت با كاهلي و تنبلي فردي و اجتماعي مبارزه مي‌كند و همه را توصيه به كار و تلاش و كوشش مي‌نمايند، اين بد‌انديشي و انحراف است كه برخي از كشورهاي اسلامي مي‌گويند ما پول مي‌دهيم غرب نوكر ماست و براي ما كار مي‌كند. اينها عوامل و مهره‌هاي فاسد استكبار جهاني بسركردگي كشورهاي غربي هستند.

3- محتواي كتاب

محتواي كتاب در 6 فصل خلاصه مي‌شود كه بطور مجمل بشرح ذيل است:

فصل اول: تعريف و مفهوم تنبلي فردي و اجتماعي، اهميت و ضرورت بحث و اينكه تعاليم ديني مشوق گريز از تنبلي است زيرا دنيا كشت‌زار آخرت مي‌باشد.

فصل دوم: نمودها و نشانه‌هاي تنبلي كه عقب‌ماندگي، زيست انگلي، جرم و فساد، بي‌برنامه‌اي و باجگيري و... بهمراه دارد و بلعكس جامعة كوشا و پويا داراي تواناييهاي دروني، ثروت و ذخائر نهفته، شايسته سالاري، عدالت، رفاه نسبي، برداشت درست از مفاهيم ديني و... مي‌باشد.

فصل سوم: تنبلي اجتماعي در ايران

1- قبل از اسلام، تمدن به‌جا مانده از ايرانيان نشانه از آن دارد كه اين قوم داراي تكاپوي سياسي، رزمي، علمي، هنري، فرهنگي، ديني، فلسفي و اجتماعي خوبي بوده و اگر ملت ايران داراي تنبلي عمومي بود نمي‌توانست در آسيا و جهان از خود آثاري باقي گذارد.

2- بعد از اسلام و پذيرش مذهب شيعه، از طرف ايرانيان رشد و تلاش آنها بستگي به حاكمان داشت كه در قبضه دين و علماي ديني بودند. هرچه اين حاكمان از دين و علماي دين دور بودند، فرهنگ تنبلي و رفاه افسار گسيخته سراغ اين ملت مي‌آمد.

بهترين دوران اين ملت دوران صفوي و بدترين دوران زمان سلسله قاجار و پهلوي بود.

3-سفرنامه نويسان و پژوهشگران خارجي بجاي صدور حكم سياسي چنين گفنه‌اند، كه اگر ايرانيان به حال خودشان رها شوند بسوي تنبلي و آسايش مي‌روند، اما چنانچه اوضاع خاص پيش آيد و اقتضاي زمان آنها را به تحرك وادارد كارهاي خارق العاده و بزرگي انجام مي‌دهند.

4- نتيجه كلي اين است كه تنبلي فردي و اجتماعي بر ايرانيان تحميلي بوده و اين قوم در سده‌هاي اخير بارها به پا خاسته‌اند تا موانع پيشرفت را از پيش پاي خود بردارند.

5- دينداري و گامهاي انقلاب اسلامي براي زدودن تنبلي‌هاي تحميلي بويژه تنبلي دوران ستم شاهي پهلوي در دوران درخشان قيام اين ملت به رهبري امام خميني‌(ره) توانست تا اندازه‌اي مبارزه با سلطه‌گران غرب و شرق، رشادت و غيرت، مقاومت و ايستادگي، پيشرفت و توسعه و... را بوجود آورد.

فصل چهارم: زشتي تنبلي در معارف اسلامي: اصول، فروع، احكام و اخلاق اسلامي، جلوه‌گاه كار و تكاپو

1- از تأمل در صفات و كلمات خدا تا درخواست از باريتعالي، باعث مي‌گردد كه انسان از تنبلي بگريزد و با سعي و تلاش مشتاق آخرت گردد و از سه فرمان خدا( ايمان بخدا، رسول گرامي اسلام و نزاع نكردن با يكديگر) بخوبي پيروي كند ( وَ اَطيعو الله و رَسُولهُ و لا تَنازَعُوا فَتَفشَلُوا و تَذهَبَ رِيحُكُم وَاصبِرُوا اِنَّ الله مَعَ الصَابِرِين). و از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و با همديگر نزاع و كشمكش ننمائيد كه سست مي‌شويد و قدرت و شوكت شما از بين مي‌رود و صبر كنيد كه خدا با صابرين است.( سوره انفال، آيه 46).

2- سخنان نوراني معصومين (عليهم السلام) در تبيين تنبلي و زيانهاي آن:

• با عزم و اراده به جنگ سستي و تنبلي برويد( پيامبر گرامي اسلام ص)
• تنبلي شعار شيطان و اسباب هلاكت مومنان ( پيامبر گرامي اسلام ص)
• كوشش‌گران بهترين مردمانند ( پيامبر گرامي اسلام ص)
• تنبلي ريشه ناكامي و منشاء تباهي( امام علي ع)
• از تنبلي تا فقر و حق‌گريزي ( امام علي ع)
• من از تنبلي بيزارم ( امام باقر ع)
• در كارهايت به تنبلها تكيه مكن ( امام علي ع)
• نشانة تنبل چهار چيز است: چندان سستي كند كه به تفريط و كندي مي‌گرايد، و چندان كندي كند كه اصل كار را فرو مي‌گذارد، و چندان فرو‌گذارد كه گنهكار و دل مرده مي‌شود. (امام علي ع)

فصل پنجم: كاهلي و كوشايي در نگاه رهبران انقلاب

الف: فرازهايي از بيانات امام خميني ^(ره):

• من از آدمهايي نيستم كه يك حكمي اگر كردم بنشينم چرت بزنم ( تنبلي كنم) كه اين حكم خودش برود، من راه مي‌افتم دنبالش ... من هرگز آرام نخواهم نشست.
• ( امام حسين ^ع ) قوايي نداشت در مقابل آن قوه ( ولي ) پا شد قيام كرد، چه كرده كشته شد.... اگر تنبل بود – نعوذ بالله- مي‌توانست بگويد كه تكليف شرعي من نيست.
• پيغمبر نمي‌تواند منطقش اين باشد... كه اگر آن طرفم را سيلي زدند... يك غافله‌اي كه حركت مي‌كند... مادامي كه توي راه است، خستگي را نمي‌فهمد، وقتي كه رسيد به محلي كه منزل است، آن خستگي را ادراك مي‌كند، كم‌كم تنبل مي‌شود.
• تمام مراكز فحشا، تنبل پرور است آدم را تنبل مي‌كند.
• اينهايي كه وقتي در اطرافشان ده تا پانزده تا نوكر هست، مي‌افتند و تنبل مي‌شوند.
• ملتي كه منزوي بشود مي‌تواند ترقي كند... ملتي كه منزوي نيست نمي‌تواند به ترقي، راه خودش را برود.
• ... شما ( ملت ايران) بايد بيدار شويد و از اين خرابي كه بيشتر از چند صد سال ( غرب) به ما تزريق كردند و ما را خواب كردند، اول قدم اين است كه ما بيدار بشويم.
• سستي و ياس از جنود شيطان است. هيچ وقت مأيوس نشويد و هيچ وقت سستي بخودتان راه ندهيد.
• من نگران شيوع سستي و خروج از زي‌طلبگي هستم.

ب: فرازهايي از بيانات امام خامنه‌اي:

• كسالت، كم‌كاري و تنبلي يك انسان را، يك خانواده را، يك كشور و يك ملت را تباه مي‌كند.
• مسأله كار سخت نقطه مقابل تنبلي است.
• راحت‌طلبي، تنبلي و فرار از مشكلات، در طول تاريخ عامل اصلي در جا زدن و عقب ماندگي برخي ملتها بوده است.
• تنبلي و بي‌حالي و سهل انگاري... اولين بلايي است كه ممكن است يك مدير را از صلاحيت كافي و لازم ساقط كند.
• در دوران قاجار، مال‌دوستي و تنبلي مهم‌ترين شخصيت‌هاي موثر، در وضع كشور تاثير گذاشت.
• امروز... اگر خداي ناكرده سستي و كندي و بد عملي كنيم، مورد تهاجم دشمن قرار خواهيم گرفت.
• نسل قبل از شما اگر تنبلي مي‌كرد، اگر در خانه مي‌نشست و اگر لاابالي‌گري را پيشه خود مي‌ساخت، ملت ما غرق در فسادِ وابستگي و ذلت فرو دستي نسبت به آمريكا باقي مي‌ماند.
• ملت‌هاي تنبل و بي‌حال از افتخارات ملي نصيبي نخواهند برد.
• از جمله موانع ديگري كه انسان را از راه كمال باز مي‌دارد تنبلي، تن‌پروري، بي اعتنايي به كار و بي شوقي نسبت به حركت است.
• از همه دشمن‌ها بدتر، دشمن درون ماست، نفس راحت‌طلب ماست، تنبلي ماست.

فصل ششم: تنبلي از ديدگاه شهيدان انقلاب

شهيد مطهري:

• تقوي در پويايي است نه در تنبلي.
• اهل بيت (عليهم السلام) الگوي تكاپويند، نه دستاويزي براي تنبلي.
• دعا، جانشين عمل و بهانه تنبلي نيست.