انگشت متبرّك

محدث قمى خيلى به كتاب كافى علاقه داشت. زمانى كه در مشهد اقامت داشت، پسر كوچكش كه سه ساله بود، بيمار شد. برايش داروى ايرانى جوشانده كه مختصرى شكر در آن ريخته بودند، آوردند كه بياشامد.

محدث با انگشت دست راست كمى داروى مايع را به هم زد. همسرش گفت: «صبر كنيد قاشق بياورم.» حاج شيخ عباس پاسخ مى‌دهد : «از اين كار قصد استشفا دارم. چون با اين دست هزاران حديث از ائمه طاهرين  : نوشته‌ام.»[1]