در جلد اول این مجموعه، گفتمان دولت‌های بازرگان، بنی‌صدر، شهید رجایی و مهندس موسوی مورد نقد قرار گرفت. محور نقد نیز گفتمان انقلاب اسلامی است که شاخص آن سوگیری‌ها و مطالبات امام خمینی و رهبر انقلاب اسلامی است.

در جلد دوم، گفتمان دولت‌های هاشمی رفسنجانی، خاتمی و احمدی نژاد با شاخص‌های ارائه شده، بررسی شده‌اند.

نقد گفتمانی این دولت‌ها، دو هدف اساسی را دنبال می‌کند:

1- مشخص شدن ضعف‌ها و اشتباهات گذشته در رویکردها و اقدامات و گفتمان دولت‌ها و نیز نقاط قوت آنها جهت رفع اشتباهات و تقویت نقاط قوت آنان و به بیان دیگر به‌دست آوردن درس‌ها و عبرت‌ها از نقد این گفتمان‌ها.

2- پاسخگویی به شبهه ناکار آمدی گفتمان انقلاب اسلامی، چرا که عملکرد و رویکردهای اغلب دولت‌های بعد از انقلاب اسلامی، بر اساس اصول و شاخص‌های گفتمان انقلاب اسلامی نبوده است و بلکه گاهی در تضاد با این اصول حرکت شده است. لذا موفقیت‌ها نشانه از تطابق گفتمان دولت‌ها با گفتمان انقلاب اسلامی و عدم موفقیت‌ها ناشی از عدم تطابق و تضاد این دوگفتمان با یکدیگر دارد.